Kirol gehiago, mesedez

Artikulu honetan, Hezkuntza Fisikoak azken urte hauetan pairatu duen orduen galera azaltzen da. Horrek kexa asko sortu ditu bereziki irakasgai hau ematen duten irakasleen artean.

Hezitzaileek argi eta garbi diote astean hezkuntza fisikoko ordu bat gehiago izatea ezinbestekoa dela. Lehenbizi, kirola egiteko xarma haurretan piztea eta, ondorioz, umeen gizentasun tasa gutxitzeko. Izan ere, hezkuntza fisikoa haurren loditasuna murrizten eta aurreikusten laguntzen du.

Murrizketa honen zergatia beste ikasgai batzuetako klase orduak luzatzea edo indartzea da. Hezkuntza Fisikoko irakasleek 2007-ko Hezkuntza legeari esker galdu zuten ordua aldarrikatzen dute. Aldaketa hau lehen-bailen egitea esaten dute, haurren gizentasuna eskola adinean dauden 5 neska-mutiletik bateri eragiten baitio.

Irakasle ikuspuntutik begiratuta, gaizki deritzogu hezkuntza fiskoaren orduaren galera. Umeek, 6 urtetik aurrera, beraien gaitasun fisikoak garatzea eta osasunerako ona den kirola egitea behar dute. Horregatik, hezkuntza Fisikoak curriculumean ordu bat gehiago izatea garrantzitsua da. Gainera, orokorrean umeak gustuago dute kirola egitea matematikako edo gaztelaniazko klasea izan baino.

euskaraz ingelesez baino jarduera gutxiago izan da uda ikastaroetan

artikulu honek euskarak zein indar gutxi duen adierazten digu modu zehatz batean. Izan ere, EHUren Uda ikastaroetan lau jarduera baino ez dira euskaraz izan; ingelesez ordea, bost. Gainontzekoak gazteleraz, noski. Hau kontuan hartuta, lotsagarria da euskara noraino iritsi den. Gazteleraz euskaraz baino gehiago emango zirela nahiko argia da, horrek ez nau harritzen, baina ingelesak ere euskara gainditzea marka da gero! Horrela ez goaz inora; euskara ez dugu aurrera eramango.
Dena den, EHUren Uda ikastaroen antolatzailea, artikuluak dioenez, ez da EHU bera, baizik eta fundazio bat. Eta De la Cuestak dioen bezala, ez dut uste euskarazko eskaintza gaztelaniaren pareko izatera iritsi ahal den, baina ingelesarena euskararena baino handiagoa izateak lekuz kanpo utzi nau.

Role- Playing

Mikel lehen hezkuntzako 1º mailan dagoen ikaslea da. 6 urte ditu eta egunero bezala klase ordu guztiak bere lagun minarekin hitz egiten ematen ditu. Bat klaseko punta baten eta beste beste puntan kokatu arren hitz egiten jarraitzen dute, klaseak eteten, ikaskideak molestatzen, etab. Jadanik egoera jasanezina da eta bere gurasoekin hitz egitea erabaki dugu arazo hau konpontzeko.

  

Ebaluazioa: 

Elkarrizketa grabatu ahal izateko gidoi bat prestatu genuen eta gurasoei pasatu genien. Hala ere, grabatzerako orduan gidoia ez zen guztiz jarraitua izan, hura erreferentetzat hartuta inprobisazioak  ere izan ziren, elkarrizketa naturalago bat sortuz. Aktoreek jarrera naturalak izan zituzten, barreak alde batera utziz eta paperean zentratuz, arazoa ahalik eta azkarren konpontzeko, umeari ahalik eta kalte gutxien eginez. Ikaslearen egoera akademikoari hurbiltzeko ebaluazioaren amaierako emaitzen berri ematea ahaztu zitzaigun, elkarrizketak beharrezkoa duen marko hori ez sortuz. Egia da, errealitatean emango diren elkarrizketen iraupena ez duela, eta hori, aurretik aipatutako ebaluazio gabezi horren ondorioa izan daiteke; baina bi aldeek adostasunera heltzeko duten erreztasuna arazoa konpontzeko duten gogoaren berri ematen digu. Elkarrizketa honetan arazoa konpondu ez arren, horretarako beharrezkoak diren gaiak jorratu dira; horrez gain, hori bermatzeko jarraipen plan bat abian jarri dute gurasoek eta irakasleak. Azkenik, umearen bilakaera akademikoa zein pertsonala baloratzeko, gurasoekin beste bilera bat antolatu da aldez aurretik.

Errubrika

	Bikaina.	Oso ona.	Ondo	Nahikoa.	Berriro egin beharrekoa.
Elkarrizketa egiteko prestakuntza.	Tutore zein gurasoen papera guztiz finkatuta dago.Hauek argumentuak defendatzeko gaitasun handia dute.  Ezin hobeto prestatutako galdera eta erantzunak  gorputza ematen diote elkarrizketari ondorio batera heldu arte.	Galdera eta erantzunak oso ondo prestatuta daude ondorio justifikatu  batera heltzea lortuko dute.	Aurretik prestatutako elkarrizketa, lotura logikoa eta debatea sortzen duten galderak  dira. Ondorio batera heltzeko helburuarekin.	Ideiak eta erantzunak, lotura logikoak eratzen dituzte. Elkarrizketa helburu batera heldu daiteke.	Prestakuntza eskasa, argudio eta galdera espontaneoak. Logika gutxiko elkarrizketa.
Ikasleari buruz irakasleek pentsatzen dutena. Alde positiboak zein negatiboak.	Irakasle guztiak ikaslea eskola esparruan azaltzen duen egoerari buruz egindako hausnarketa argi azaltzan ahalegindu dira. Elkarrizketaren beharra dagoela ulertzeko.	Umeak eskolan azaltzen duen jokaerari buruzko ebaluazioa ematen da elkarrizketaren hasieran, honek tutorearen argudioak aurrera eramaten lagunduko ditu.	Umearen jarraipenaren berri ematen da, gurasoek ondo ulertu dezaten seme-alaben egoera eskolan.	Umeak eskolan bizi duen egoera aipatu egiten da eta jarraian gertatutakoaren berri ematen da. Ondoren tutore eta gurasoen arteko elkarrizketa hasten da.	Arazoaren berri ematen da soilik, ez da umeak eskolan bizi duen jarraipenaren berri ematen. Ondorioz tutoreak bere argudioak defendatzeko aukera gutxiago azaltzen ditu.
Gurasoen ikuspuntutik, nola bizi duten haien semeari gertatutakoa.	Tutoreak esandakoa arreta handiz entzuten dute ,eta berarekin arazoa aztertu eta konponbide bat bilatzen ahalegintzen dira.	Gurasoek tutorearen argudioen aurrean, beraien argudioak oso ondo defendatzen dituzte.	Argudio koherenteak ematen dituzte tutorearen azalpenen aurrean.	Tutoreak esandakoaren aurrean jarrera konformista azaltzen dute.	Tutorearekiko errespetu falta azaltzea.
Irakasleek uste eta leporatzen dutena.	Argudioak ezin hobeto erabili dituztenez, gurasoen arreta berenganatu egin dute hasieratik.	Irakasleek guztiz ezagutzen dute kasua eta arazoari aurre egiteko argumentu argiak erabili dituzte.	Irakasleek arazoari aurre egiteko zenbait argudio erabili dituzte.	Arazoari  konponbideak bilatzen hasteko argudio batzuk izan dira (hala ere inprobisatuak izan direla hauteman da).	Taldekideen lana ez da koordinatua izan, arazoaren berri eman ez genielako.
Bi ikuspuntuen arteko adostasun eta desakordioak.	Bi ikuspuntuak elkarlanean aritu dira elkarrizketan, jorratutako gai bakoitzean beraien ikuspuntua emanez. Azkenean,  bi ikuspuntuen arteko akordio bat sintetizatzea lortu da, eta arazoari  beharrezkoa zuen konponbidea eman zaio.	Irakasle eta gurasoak bere ikuspuntuak oso ondo kontrajarri dituzte eta azkenean ondorio batera iritsi dira.	Irakasleak bere argudioak plazaratu ditu eta gurasoak horiek ontzat eman dituzte.	Ados daude irakasleak esandakoarekin eta bere esku uzten dute egin beharrekoa.	Ez dira akordio batera heldu.
Gorputz adierazpena	Keinuak eta begiradak erabili dituzte, haien argudioak laguntzeko eta haien  sentimenduak  adierazteko.	Noizbehinka  keinuak eta begiradak erabiltzen  dituzte.	Elkarri begira hitz egiten dute.	Noizbehinka elkarri begiratzen diote.	Jarrera lotsatia. Badirudi bakarrizketan dabiltzala.
Muntaia	-Musikarekin. -Izenburuak. -Ahotsak argitasunez entzuten dira. -Bideoaren kalitatea egokia. -Kredituak.	-Izenburuak. -Ahotsak argitasunez entzuten dira. -Bideoaren kalitatea	-Izenburuak. -Ahotsak argitasunez	-Ahotsak entzutea eta bideoko pertsonaiak bereiztea.	-Ahotsak ez ulertzea. -Etenak egotea.

IKASLEAK BENETAN DIRA IKASLE?

Umearen heziketa prozesu jarraitu bat da. Horrek esan nahi du eguneroko eskola bukatzean bere heziketa ez dela gelditzen hurrengo eguneko klasera arte, baizik eta etxean jarraitzen du. Artikulu hau, beraz, oso baliagarria da gurasoen jarrera umearen maila akademiko zein pertsonalean nolako garrantzia duen ikusteko.

Umearen etxeko lanak direla eta, eztabaida handia sortu egin da: Batzuetan ez dira etxeko lan nahikoak bidaltzen; besteetan, ordea, gehiegi dira; umearentzat zailegiak izan daitezke; lanak askotan Internetetik zuzenean jaitsitakoak dira, hau da, kopia-pega bat etab.

Umea zailtasunak baditu etxerako lanak egitean, gurasoek normalean 3 jarrera desberdin hartzen dituzte: Inplikatzen dena, akademia edo irakasle pribatu batera jotzen duena edo ez duena ezer egiten.

Nire ustez, nahiz eta aita-amak umearen etxeko lanetan inplikatu, arriskutsua izan daiteke haurrarentzako. Izan ere, horrela neska-mutilek ez dute bere iniziatiba, zailtasunen aurkako jarrera, esfortzu gaitasuna garatzen. Erlaxatu egiten dira eta zailtasun bat izaten duten bakoitzean bere gurasoengana jo egingo dute. Jarrera hau behin eta berriro errepikatuko da eta, azkenean, umeak ez du ezer ikasiko.

Jarrera hau ekiditeko, gurasoek egin behar luketen gauza bakarra umeak motibatzea dela uste dut. Horrela, beraien kuriositatea handituko da eta beraien kabuz ikastera ikasiko dute. Rousseau filosofo frantzesak zioen bezala gizakia naturaz kuriosoa da. Kuriositate hori lantzea da gakoa.

Klasean aurkeztutako arazoen inguruko hausnarketa

      Asteazkenean klasean aurkeztutako arazoak anitzak ziren, arrazakeria, bullying-a, etxeko tratu txarrak, dolua ..., baina denek gauza aman komun bat dute: Tutoreek, horiei aurre egiten jakin behar dute.
Lehenik eta behin gero eta zabalduago dagoen gaiarekin hasi ziren, arrazakeria. Honen inguruan informazio berririk ez genuen jaso, arazoaren benetako zergatian eta konponbideetan sakondu ez zutelako, ordea, bullying-aren inguruan egindako hausnarketak eta planteatutako kasua, pentsaraztea egin gintuela esango nuke. Fikziozko kasu baten bitartez, problematikaren berri eman ziguten eta horretareko konponbideen azalpena argia eta praktikan jartzeko moduko iruditu zitzaidan, hau da, eraginkorra zirudien. Etxeko tratu txarren inguruan ere eztabaidatu egin genuen eta gai honen aurkezpenean zenbait gabezi islatu zirela uste dut, bata, sinesgarritasun falta eta bestea, sakontasuna zen. Hala ere, tutorearen ikuspegitik planteatutako konponbideak oso interesgarriak izan ziren, honelako arazoei aurre egiteko tresnak eskasak baitira, baina urritasun hori desagerraraztea lortu zutela esango nuke. Ondoren, doluaren inguruan Olaiak, istorio hunkigarri bat kontatu zigun, baina arazo honi aurre egiteko baliabideak argi geratu ez zirela esango nuke, gai hau bere osotasunean ulertzerik ez nuelako izan. Eta azkenik, umeak etxean jasotako tratu txarren inguruan, informazioa jaso genuen eta horrez gain, aurkezleek haiek bizitako anekdota batzuen berri eman ziguten, problematika honen seriotasunaren jakitun egiteko.
Orokorrean, arazoen aurkezpenean, denek ondo aritu zirela esango nuke, baina  zintsotasunaren ikuspegitik, koponbide gutxi eta oso oinarrizkoak aurkeztu zirela esango nuke. Turore izango banintz, haiek emandako gomendioekin, aurre egitea zaila egingo litzaidake, talde bitan izan ezik, gainontzekoetan, problematikaren benetako zergatira heldu ez zirelako edota planteatutako konponbideak, zenbait kasutarako balio baino ez zutelako.

KLASEAN HITZ EGINDAKO EGOEREN HAUSNARKETA

Atzoko hizketaldia oso interesgarria eta baliagarria izan zen.
Mundu honetan hainbat arazo daude eskolarekin lotuta eta horietako askori soluzioa aurkitzea oso zaila da. Atzo   hitz egindakoak gai hau jorratzen du eta egia esan, konponbidea ateratzen ez nekizkien gai batzuk azaldu ziren.
Arrazakeriarekin hasi ginen. Eskola askotan gertatzen den gaia dugu hau eta eurek esan bezala, beste ikasleei haren lekuan jarriz, zein egoeratan dagoen sinestarazi behar zaie. Horrela, euren jokabidea alda dezaten. Bullying-aren kasuan, ez litzaidake bururatuko arazoa konpontzeko galdeketa egiten hastea eta hortik ondorio batzuk ateratzea, ondoren arau batzuk jartzeko, nahiz eta hori oso logikoa izan. Bullying-a ere asko ematen da eta gainera, askotan, ez gara konturatzen bullying kasu batera heldu garela. Izan ere, psikologikoki egiten den bullying asko dago.  Beste hainbat kasu ere aipatu zituzten, hala nola, doluaren egoera, non denok pixka bat burumakur geratu ginen olaiak bizitako esperientziarekin, etxean tratu txarrak pasatako umearen egoera, interesgarria hori ere olatzek jarritako adibideekin ... baina etxean gurasoen arteko tratu txarrak ikusitako umearen egoera azpimarratu nahi dut, izan ere, nik neuk bizitako esperientzia bat da eta egia esan, oso identifikatuta sentitu nintzen. Ez zen oso une polita izan niretzat, oroitzapen txar asko ekarri baitzizkidan gogora. Egia da horrelako egoerak ez direla samurrak eta egoera horren ostean kontzentrazio maila asko jaisten da, ez baita une jakin batean gertatzen den gauza. Horrek luzaroan dirau. Gainera, umeak askotan ezkutatu egiten du egoera horretan bizi dela eta ez da erraza zer gertatzen zaion asmatzea.
Hau esanda, beraz, asko ikasi dut egoerei buruz eta irakasle izatean baliagarria izango dela iruditzen zait, izan ere, ziur aski horrelako kasuren bat izango dugu.

Robert Rosenthal-en esperimentua

Benetan interesgarria da artikulu hau eta gainera, zer pentsatu eman dit, egia dela konturatzera heldu arte.
Txundigarria da gure gorputzak zenbat informazio transmititu dezakeen jakitea. Baina hau irakurrita, egia dela esango nuke. Izan ere, adibide bat jartzeagatik, guri eskolan irakasleak zeozer galdetzen digunean eta gure erantzunaz ziur ez gaudenean, bere aurpegian asko fijatzen gara ea ondo goazen edo ez jakiteko. Ulertu dudanez, Hans zaldiaren kasua oso antzekoa da. Bera kolpe bakoitzeko galdetzailearengan edo jendearengan fijatu eta helarazten dionaren arabera jakiten du zenbat kolpe eman behar dituen.
Aldi berean, irakasleek ikasle jakin batzuk begiko dituztela ere egia da. Askotan emaitza bikainak dituenari egiten dio kasu, nahiz eta horrek logika handirik ez izan. Izan ere, aurrera egin behar dutenak beste ikasleak dira. Horiek behar dute laguntza eta ez oso ongi dabiltzan ikasleek. Nire lehengo ikastetxean oso garbi ikusten zen irakasleren batean jarrera hori. Gure ikasgelan bagenuen oso emaitza onak ateratzen zituen neska bat. Irakasle batek, askotan, berari egiten zizkion galderak, klasea berari zuzendua zegoela zirudien, hari begira hitz eginez pasatzen baitzuen klase guztia ... Berarekin arduratzen zen beste guztiokin baino gehiago. Azken finean, horrela, pertsona horri lagundu baino, besteei gutxiesten zaie.
Azkenik, bada bukaerako esaldi bat asko gustatu zaidana eta esaldi honek horrela dio: Pertsona bat den bezala tratatuz gero, orain dena jarraituko du izaten; aldiz, izan litekeena bezala tratatzen badugu, izan daitekeena izango da. Esaldiarekin erabat ados nago, izan ere, pertsonei, direna baino zerbait gehiago direla erakutsi behar zaie eta horrela motibatu, horren arabera izango baita euren garapena.